Rozdział 6

Kolejny dzień zapowiadał się pracowicie. Promyki słońca przedostały się do pokoju , a mnie od razu oślepiły. Poleżałam jeszcze chwilę i postanowiłam wstać , gdyż zegar wskazywał godzinę siódmą rano , a jak Gregor wejdzie do łazienki to będzie koniec.
- No hej - przywitał się ktoś ze mną.
Odwróciłam głowę , a to był Schlierenzauer , już wstał.
- Hej , już wstałeś. Myślałam , że spokojnie  sobie pójdę do łazienki i ... - nie skończyłam , bo zerwał się jak oparzony z łóżka i pobiegł do łazienki - Ale jesteś miły ! - krzyknęłam i znowu walnęłam się na łóżko.
Thomas spał jeszcze i nadzwyczajnie jak by w ogóle nie słyszał naszych krzyków. Nie dziwie się jak do rana przewracał się za łóżku. Było mi go żal , nie lubię jak ktoś cierpi , a w dodatku jak jest to ukochana osoba. Nie znałam dobrze tej całej Emmy ..  jeszcze ta rozmowa z Gregorem , w ogóle nic z niej nie rozumiałam , a Gregor nic mi nie chciał więcej powiedzieć.
- Jak nie słyszysz , to sobie kup aparat słuchowy - wyrwał mnie z zamyśleń Thomasa głos.
Spojrzałam na niego zdziwiona , bo kompletnie nie wiedziałam o co chodzi. Dopiero teraz zorientowałam się , że od dobrych paru minut Schlierenzauer drze całą mordę " Emily do mnie ! " .
- Co się drzesz ! - krzyknęłam.

Weszłam do łazienki , a Gregor stał przy lusterku i układał grzywkę. 

- Czego chcesz baranie ? - zapytałam.

- Nie nazywaj mnie tak , dla ciebie to ja jestem Pan Gregor , ewentualnie Gregor Wielki , ale tak zwracają się tylko fani .. 

- A skąd ty możesz wiedzieć , jak nazywają cię fani ? A z resztą ,  nie ważne. To po co mnie wołałeś. 

- Proponuje ci prysznic , pomoc gratis - i uśmiechnął się.  

- Co z ciebie wyrosło debilu .. nie skorzystam , a teraz won. 

Musiałam jeszcze poczekać , aż ułoży swoje włosy i dopiero mogłam się spokojnie umyć. Ubrałam się i byłam już gotowa do wyjścia.Jeszcze tylko Thomas .. wciaz nie wiem jak się mam do niego zbliżyć. Ciągle mnie odpycha .. ale ja tak łatwo się nie poddam.
- Ja idę - rzuciłam.
- Gdzie?- zapytał się chłopak.
- No na śniadanie.
- A Thomas ?
- Co , on drogi nie zna ?
- Czego wy tak się nie lubicie ? - zapytał.
- Jak bardziej się poznamy to ci kiedyś powiem.
Nie czekając na odpowiedź wyszłam. Szłam korytarzem , a gdy ujrzałam jak Reus wychodzi ze swojego pokoju , jak zwykle elegancki , zagotowało się coś we mnie. Czułam jak łzy spływają po moich policzkach , a ja nawet nie mogłam ich zatrzymać. Oparłam się o ścianę i zamknęłam oczy. Widziałam , jak razem z Marco siedzimy na ławce i w mojej głowie wciąż był jego głos " Będziemy szczęśliwi na zawsze ". Wybuchłam płaczem i gówno mnie obchodziło , że jest tu kupa ludzi. Usłyszałam czyjeś głosy , rozpoznałam je - Thomas i Gregor. A niech sobie myślą co chcą : wariatka , ćpunka cokolwiek.
- Ej Emily co się stało ? - ukląkł przy mnie i złapał za rękę.
- Nic , poza tym , że wali mi się życie , to jest super , przepraszam , ale ja idę do pokoju.
- Thomas odprowadź ją do pokoju , ja nie mogę , bo jeszcze muszę iść , na spotkanie z trenerem.
Gregor przewrócił oczami i przymusowo musiał mnie zaprowadzić. Bardzo się zdziwiłam , bo nawet wszedł ze mną do pokoju. Czułam , że tu jest ten moment kiedy będe musiała się go o coś zapytać ..
- Thomas .. - zaczęłam , a on spojrzał w moją stronę - Czy ty mnie jeszcze w ogóle kochasz ?
- Nie. Masz rodzinę , żonę i jestem szczęśliwy. A Ciebie nie chcę znać , i nawet nie wiesz jak się powstrzymuję , aby nie zepsuć tego słodkiego ryja temu piłkarzykowi i jak muszę wytrzymać z tobą pod jednym dachem.
Zabolało .. tak jak pewnie jego bolało kiedy ja go zostawiłam.
- Dzisiaj poproszę o inny pokój i nie będziesz mnie musiał widywać , a po waszych zwodach zwalniam się z pracy.
I wyszłam. Teraz czego potrzebowałam to iść przed siebie. Ubrałam kurtkę i wyszłam. Chodziłam sobie ulicami , nawet nie wiedziałam gdzie jestem , ale nie przejmowałam się tym. Była na prawdę zimno , śnieg spał strasznie , a lekki wiatr rozwiewał lecące płatki. Usiadłam pod drzewem i nie obchodziło mnie to , że będe chora. Siedziałam tam z dobrą godzinę , ale wiedziałam , że muszę tam wrócić , bo dzisiaj mają trening , a ja muszę robić zdjęcia. Wstałam i kierowałam się z powrotem. W hotelu byłam po jakiś trzydziestu minutach. Weszłam do środka , a tam zobaczyłam ogromne zamieszanie. Nie wiedziałam w ogóle o co chodzi. Zobaczyłam tylko rozcięta wargę Reusa i rozbitą głowę Thomasa. Mogłam się domyśleć co tak na prawdę się stało - pobili się. Zobaczyłam Gregora zmierzającego do służb ratowniczych. Podbiegłam do niego.
- Gregor co się stało ? - zapytałam.
- Pobili się , Thomas nie chce mi powiedzieć dlaczego , a ja już się pogubiłem w tym wszystkim.
- Nie mieszaj się do tego , i tak za dużo osób w tym uczestniczy - powiedziałam cicho.
- Powiesz mi co się stało ?
- Kiedyś na pewno ..
I dalej dręczyły mnie wyrzuty sumienia , że to przeze mnie , no bo taka prawda. Ja wszystkim namieszałam w głowie. Z wielkim smutkiem weszłam do pokoju. Siedział tam Thomas , a Gregora nigdzie nie było - świetnie !
- Zadowolona jesteś ?! - to było jego przywitanie.
- Co ja ci zrobiłam ?! Ja ci kazałam bić Reusa ?!
Nie odezwał się tylko wciąż patrzył się na mnie ze złością.
- Przepraszam ... - powiedziałam cicho.
- I co mi po twoim przepraszaniu ?!
- Jesteś na mnie zły ?
- Nie.
- Jak to ?
- Jestem zraniony - po czym wyszedł.
Właśnie do pokoju miał wejść Gregor , Thomas prawnie wyminął go w progu.
- Co się mu stało ?
- Nic ... zraniony..
I rozpłakałam się , Gregor był na prawdę idealnym przyjacielem, tak pierw go nie lubiłam , ale ta kawa wszystko zmieniła, Stał się moim przyjacielem.

Usiadłam sobie koło łóżka i płakałam. Do mnie przysiadł się Gregor. 

- Chodź , tu - tylko to powiedział. 

Ja wtuliłam się w jego ramiona. Potrzebowałam kogoś , ale ja nie miałam nikogo. 

- Cii , będzie dobrze - powtarzał ciągle , głaszcząc mnie po moich brąz włosach. 

Ale ja wiedziałam jedno - NIC NIE BĘDZIE DOBRZE ! 

Wtulona płakałam tak. Gregor ani na chwilę mnie nie puścił. Siedział tak ze mną i siedział. 

- Ja zaraz przyjdę , muszę coś jeszcze załatwić - powiedziałam łamiącym głosem wstając.

Przytaknął on głową , a ja opuściłam nasz pokój. Kierowałam się do Niemca. Do tego sukinsyna. Zapukałam pięścią w drzwi. Otworzył mi On. Nie czekając na nic uderzyłam go w twarz. 

- Odwalisz się , zrobiłam dla ciebie wszystko ! - krzyknęłam. 

- Taa , musisz coś dla mnie zrobić , do wtedy dam ci spokój - powiedział z tym swoim uśmieszkiem.

- Co ?! 

- Jutro u mnie w pokoju , dwudziesta i nie masz się spóźnić - i zamknął mi drzwi przed nosem. 

Zrezygnowana udałam się do pokoju ... 

~***~

Wkurza mnie to , że ona z nami mieszka , wkurza mnie to , że przyjaźni się z Schlierenzauerem i wkurza mnie ten piłkarz. Te uśmieszki i te jego spojrzenia irytują mnie , że nie wytrzymałem i musiałem w końcu przyłożyć mu w twarz. Za kare nie startuje w zawodach , mi to leży.Emily przeprasza mnie , a ja jej w ogóle na oczy nie chce widzieć , ale niestety muszę , bo mój wspaniałomyślny przyjaciel załatwił jej pracę. Wyszedłem z tego pokoju nie chciałem mieć święty spokój  , a dzisiaj przenocuje u Krafta. Pomieścimy się. Nagle zadzwonił mów telefon , na wyświetlaczu pojawił się napis Emmma:* - odebrałem. 

- Tak ? - zapytałem łagodnym głosem. 

- Hej , skarbie - usłyszałem równiez łagodny ton głosu mojej żony. 

- Jak tam Sara ? 

- Dobrze , słuchaj , zajmiesz się nią ? Wiesz , że za trzy dni jadę do Hiszpanii , to mój wielki przełom w karierze. 

- A jak ty to sobie cholera wyobrażasz , rzucę wszystko !?

- Masz być , inaczej ... 

- Inaczej co ? 

Nie usłyszałem odpowiedzi , bo rozłączyła się. Nie wiem co ja mam zrobić ... 

~***~

Nie wiem co ten Thomas odwala , ale nigdy by nie pozwolił aby jaka kolwiek dziewczyna przez niego płakała , nigdy taki nie był. Zmienił się i to bardzo odkąd poznał tą Emme. Bozee , ja ją tak nie lubię. 

Zrobię wszystko aby Emily chodź przez chwilę nie płakała , a z Morgensternem muszę poważnie porozmawiać i przemówić mu do rozsądku.

                                                                                         

Oj jejku , ten rozdział w ogóle nie nadaje sie na publikację !  Tak przynudzam .. ale musze tak wiecie pomału wszystko rozkręcać :D 

Komentujcie , jestem przygotowana na negatywne komentarze <3

Jak spędzacie dzień wagarowicza ? ♥ Ja w domku :3